Kalbimin şu coşan hüznü bitmez
Fakirliği sürsem karşımdan gitmez
Bana teselliler hiç de kâr etmez
Ölmüşüm Allahım ağlayanım yok.

Fakirin halini kimse sormuyor
Üç beş kuruş olsa cepte durmuyor.
Teli kırık sazım şarkı çalmıyor
Ben hasta olmuşum sağlıyanım yok.

İçerim ağlarken yaşı akmıyor
Züğürdün yüzüne kimse bakmıyor
Bu derdi içerim nasıl saklıyor
Bilinmez dostlarım, çağlayanım yok

Akşam olur, bir kaç kuruş alırsın
Sabahleyin meteliksiz kalırsın
Borçluyu görünce mahçup olursun
Ağlarım, sızlarım dinleyenim yok

Dudaklarım solmuş, benzim sararmış
Gözümün önünde de pek çok kararmış
Demirden yapılma ne sağlam canmış
Bitmedi, çıkmadı, çıkartan da yok

Söylediğim sözde hakkım yok mudur?
Benim gibileri bilmem çok mudur?
Yoksa benden başka dertli yok mudur?
Derdini derdime bağlayanım yok.

GEÇER, çok düşünme bu günde geçer
Fakirlik yüzünden olmuşsun naçar
Dertli başın bir gün dünyadan göçer
Hasta olmuş ruhun kafesten uçar.

(Bu benim ilk şiirim)
03.11.1948