--GÜL DİKENE KATLANMAKTIR--




bir akşam üstü pencere kenarında
saat beşi beş geçerken dalmışım
uzun bir yol görünürdü sokağımızda
bir kız sokak başında otururdu
gül elinde sevdiğini bekliyordu..


..


bir süre sonra erkek geldi kızın yanına
gözleri bakışınca gözlerde süzüldü birden
genç bir iki kelam eyleyecekti ki
kız parmağı ile dudaklarına sus cevabı verdi
ordan ayrıldılar kentin başka sularına gitti
oysa kız deli gibi severken genci,
genç hiç umursamazdı sevdiği kızı..


..


zaman gelip geçti aşkları bitti,ayrıldılar
genç çocuğu başka biri ile evlendireceklerdi
sevdiği kız bu duyunca dayanamadı
gözlerden bir,iki damla yaş süzüldü yanaklarına
erkek biliyordu ki acaba seviyor muydu onu
bir zamanlar gülüm dediği artık yanında olmayacaktı..


..


işte ayrılık bir yaraları daha açmıştı apansız
duygular sarsılırken ruhumuzda titredi
uyku geceler boyu gelmiyordu genç kıza
son çare ölüm mü olmalıydı yalnızlığa dair
düş kuyusunda yalnız kalırken gidiyordu ölüme..


..


belki kaderi başkasına gülecek mutlu olacaktı
bazen şu söz geçerli oluyordu intihar sırasında
giden gitti başkasına,yar olmadı bana
hayalimiz bu kadar kısa olmalı mıydı sizce
mutluluk uzak yerlede saklanırken gelmiyordu bize..


..


ey gönül dinle şu kalbimin çığ altında kalmışını
unutma sevdasız hayat yabana atılan solmuş gül idi
kanayan yaraları kimse sarmıyordu ya şimdi neden
bir hiç oldu sevmeler can,en kuytu köşede ağlarken
derin bir sızı vardı yüreğim paramparça gibi
denizler kadar dert sardı bizi ya da kim bilir..


..


her aşkın sonunda hüsran vardır,bu sanki kanun olmuş
ne deniliyorsa onu söylüyor kalp ama susuyoruz sadece
kim anlıyordu o genç kızın ahvali halinden sorarım
birini severken eğer sonu ayrılıksa sevmek boşa mıydı?
kaç gece ağlamıştır kim bilir gözler,kim bilir..


..


yıldızlar kadar parlaktı düşünceler
güneş yüzümüze vuruyordu zamansız
kıymet bilmiyor her sevene gönül verilen
eğer sevmeyi öğrenmek zor olsaydı
her yürek zoru kazanamazdı...................................................ESMER_EFSANE