Birlikte yürudüler dar-ağacına
ölmeyi şeref saydılar
bin-pişman olurlardı benim gibi
bu günü yaşasaydılar.

Önlerinde hayalleri
umutları vardı derilmemiş
üç tane "adam" gibi adam
kolaycılığı kenara itip
boş vermişliğe aldırmadan
bu günlerin sızısını
yıllar öncesinden duydular.

Horlandılar
umutlarına kıydılar
belki bin-defa ölürlerdi
şimdi yaşasaydılar.

6 Nisan 1983

"KARADENİZ’İN"ANISINA

Kolunu kestiler içerde
boynunu vurnaktı niyetleri
Karanlıkta kalmalıydı
onlar için her şey.
Görmemeliydi halk,
Bilmemeliydi gerçekleri.

Fikir yoksunu kafalar,
"meşru"kıldılar cinayetleri.
Kör-zındanlara attılar
Kıstılar hürriyetleri.

Kimi işkencede verdi son nefesini,
Kimi hücrenin kor karanlığında,
Çırpındı yakınları dışarda,
Kaç kez yalvardı karısı
Yetkisiz yetkililere
doktoru bile esirgediler.

19 Eylül 1978