Gece Geç saatlerde geldiğin,
Üzerine ayak izlerini bırakarak ezip geçtiğin ruhumun odalarında;
Acılarımdan ibretler doğuruyorum şimdi
Kan revan içinde kalmış halılar üzerine!...
G/ özyaşımla temizlemeye çalıştığım ellerim;
Sancılarıma şahit tutuyor Hicran mevsimlerinin doğuşunu...

Gece beş surlarıydı...
Şafağa eriyordu sabah...
Uzanıp da boynuna kavrayıp göğsüme bastır(a)madığım saçlarını;yumruklarımı sıkarak okşuyordum ben..
Ayaz kesmiş ruhumun c/an kırıklıklarında isyansız bir bıçaktı bakışlarım...

Sen ’’DUR’’ diyordun...
Ben umarsızca yetim bıraktığın başımı ’’okşa’’ istiyordum..
Sen ’’SUS’’ diyordun..
Ben çığlık çığlıga haykıran yüreğimi çıkarıp verirken avuçlarına;
’’ Eraeytellezi ’’diyordum...
Sen Unut !!! diyordun...
UNUT...
Ben Umut diyordum,ATEŞLERE atmayı dilediğin ellerinin;
Acıyan yerlerimize dokunup iyileştirmesi için yaralarımızı..
UMUT...

Yar diyordum...
Yar!!..
Aralama kapılarımı!..
Deşme kendi üzerime bile çevirmeye korktuğum kilitlerimi...
Deştiğin coğrafyaların ardında Hicran var!...

Acıyan gözlerimden alıp başını gidesin , terk edesin gelirken bu şehri..
S/ olgun yüzüm; g/ özpınarlarına değdiğinde anlamalıyıdın
Suskunluğumda hicretin ’’Yusuf Kuyusu’’ olduğunu gözlerimin..
G/ örmedin yüreğin (d) e !..
Sende yok olma susuzluğuydu kana kana içmeye özendiğim...
Hicretin vuslata göz kırpışıydı sevmelerim...
Hüzünlerimin d/ okunuşuydu saçlarında gezinen çocuk yüreğim!

Ben sana değil; siyah saçlarından akan Yağmurl arın Gazze ’sinde şahadet şerbetini içmeye taliptim..
Ben sana değil, şehit olduklarımızın şahadetinde , seninle beraber erimeye taliptim...
Anlamı yorumlayamadın yar...!
Anlamı yorumlayamadın ...
Anlam-ı-yorum/layamadın....


Hicret & Vuslat
4 Haziran 2009
iSTANBUL/Levent