Ben babamın kızıyım
Elim kalem tutmak ister
Bir de tuşlara basmak ister
Daktilo yerini tutmasa da
Kader böyle imiş işte
Yine de işim yazmak ya.

Ben babamın kızıyım
Direk gibi dimdik durdum hep
Aynı babam gibi
Sonuma dek
Öyle de duracağım
İlelebet kendimle övüneceğim.

Ben babamın kızıyım
Çoktan öte dünyaya gitmiş o
Oysa hiç kimse tarafından unutulmadığı
Her an anılıp halâ çok sevildiği için mutluyum
Bir de onun gibi kansere yakalandım ya
Ama ben yeneceğim bu illeti
Onu çok ama çok sevdiğim için.

Ben babamın kızıyım
En umutsuz denilecek anda
Umutlarla yüklüyüm umutluyum
Ölsem yine sırtına sarılacağım
Öldüğümde dahi
Ondan ayrılmayacağım.

Ben babamın kızıyım
Yok ama tez beri
Ölmek niyetinde değilim
İşim var daha bu dünyada
Çözülmeyen bir şeyler mi var
Çözülmeliler görmeliyim
Faide için yaşayacağım bu hayatta.

Ben babamın kızıyım
Bana ara sıra Müfit derdi o
Ben bebekken bile
Beni erkek sanmış arkadaşları
Çok kuvvetli imişim ben
Öylesine çetinmişim maşallah
Tuttuğumu koparmayı and içmişim sanki
Ta bebekliğimden beri.



Müfide DECDELİ
29/08/2009/cts
Saat:23/00