Semazenler, dönüyorlar.
Dönüp arşa, varıyorlar.
Melekleri, görüyorlar.
Bu ilahi bir, güç rabbüm.

Seyrü alem, eder insan.
Dayanırmı, buna hiç can.
Can bedende, durmaz bir an.
Buna dayanırmu, kalbüm.

Lahza lahza, perde perde.
Bir nur belirir, her yerde.
Hak ateşi, gönüllerde.
Nedir rabbim, benim halüm.

Bu hal beni, büyülüyor.
Yarab varsın, kul biliyor.
Bundan sana, eğilüyor.
Yaşıyorum, bunu kendüm.

Neyle kudüm, birlik olmuş.
Sonbahar, bu güller solmuş.
Yıllar geçti, ömür dolmuş.
Hissediyor, bunu bendüm.

Sema bitmesin, der gönlüm.
Hakk kapısı ister, kendüm.
Dağı delen, ferhat kulum.
Seni ister benim canum.

Bu ilahi, ortam benü.
Sardı ruhum, sardı tenü.
Semazenler, dönü dönü.
Pir nur olur, kaynar kanum.

Ağır ağır, adım adım.
Yükseliyor, arşa canum.
Nurdan şavklu semalarun.
Yüce Allah, yaradanum.

Bu haz ile, uçuyorum.
Hafifleyip, geliyorum.
Yaradanım seviyorum.
Sana kurban, benim canum.

Türkmendağlı, allah verdü.
Semazenler, kanad gerdü.
Kalem yazdı, kağıt derdü.
Ey mevlana, bir hoş oldun.

Bitti sema oldu, serap.
Türkmendağlı oldun harap.
Sazlar sustu, haller türap.
Yine eski, hale döndüm.

HİLMİ CAN.
25.KASIM.2007.
(1465)