3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1285
Okunma
uzun bir süre önce unutkanlığımın sebebini buldum. işte onu yazmak istedim.:)
sayfa sayfa açılır önümde
unuttuğum onca anı
silmek isterken kötüleri
iyiler de karışmış araya
ne etmeli
ne zaman biri gelse
geçmişin sırları avucunda
bir düğümü çözer aklım
uzun saç örgülerimi sıraya sıkıştıran
o çocuk gülümser yine
kulağı babamın elinde
ben hep unuturum
çizmelerimin su aldığını
onu unuturken
babamın yüzü de silinir birden
araya karışıp
silinmeyin artık anılarım
korkmuyorum üzülmekten
yenilerinizi yaşamak zor
ağır gelir yerinize başkasını koymak
aklımın bir köşesinde
sessiz ve yalın
öylece kalın
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz