kaleme isyan eden bir umut var..
her gece bu saati isyanı ve umudu bekliyorum, sizi bekliyorum duygularınızın yüreğime dokunuşunu bekliyorum.
içinde düşmüş bir tozun ahını sarmalarken dizeler, bir peri masalındaki sözler bir an gözümün önünden geçer ve
tekrar kaybolur, bulutlu olur tüm gerçekler ve sırtlan gibi hızlı gelir acılar göğüs kafesine, sen durdukça yerinde
savaşmadıkça, yürek yalnızlığın kargasını nasıl kovalaybilir, bu şehir ki sana küskün değil, sen şehre küskün,şehre
nefretli,şehre isyanlı ve şehre bir o kadarda umutlusun; umutlusun işte yüreğin tüm duyguların hücren de ezik değiller başları dik ve gururlular, düşünmek acıların en büyük senfonosinde ki çalan en acılı alettir.
tüm betimlemerin gözlerinde hep sonbahar, köşe bucakta bazen görünür oldu yeşillikler, bahara kucak açman zor değil! bie dudakların tutuşsun bir yüreğin tutuşsun aşkına hemen yelkenleri rüzgara açacak ve elini uzatıp gemisine alacak ama gurur, tıpkı limansız bir şehir gibi sokulacak yer bulamıyor içinde.........oysa yaşamaya o kadar açsın ki ve o kadar güçlüsün kü, yüreğin onuruna kendini kiralamazsa hemen koşacaksın.............
kalem yine utanmış sözcüklere, ben bile bu şiire hakim olmaktan çok zorlandım,

mutluluk diyorum;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;,
svgler
syglar
slmlar