sözlerimi hapsetmiştim.
kaçtılar tenimden
saçlarımdan
alev alev
yanan
yüreğimden
sınır ihlalinden sabıkalı şimdi.

bir yaz gecesinde
ellerimin arayışı gibi ellerini/özlemle /
hem sıcak /hem acı /hem benim/ hem yabancı/ hem sahipsiz
sözlerimi arıyorum ben de.


yeni mayınladım
dudaklarımı.
bir mavinin kıyısında
hiç konuşmadan
saatlerce
konuşsam patlayacaktım kendime./ne duruyorsun git şiirinin peşinden diye.

kendi dünyalarımızda
yaslı/yalnızlıklarımızı /yaşanmamışlıklarımızı
yaşayıp düşümüzde sessizce
birbirimize döndüğümüz de bulduğumuz neydi/
yaşamak bu belki de.
/yalın/düşsüz

her seferinde tanıtmalıyız kendimizi birbirimize bence
her dönüşümüzde ya daha çok yaklaşmalıyız/
ya daha çok ayrı.
yarın ne yapacağımızı konuşabiliriz mesela.



kendimi sınır boylarında bıraktım
sözlerimi bekliyorum
ya dönerse diye
buradaki ben,ben değilim belli aynalardan
birisi bakınca gözlerime
ödüm kopuyor anlayacak ben olmadığımı diye

kaçak şiirlerim/kimse duymasın/bilmesin.
rüzgarla-yağmurla-dalgalarla dönsün yeniden
gün ağarıncaya kadar
vurulmadan
sınırı geçti diye


avcı ava göre hazırlar yemini /şiirin yalandan bir çağrıdır yemi.