Yüreğimde
Bir burukluk var
Hüzün sağanakları sinemi burkar,
Mevsimsiz bir kar suskunluğumu bozar
Sessizliğin dirliğinde
Ve edebin sahnesinde fersiz gözlerim
Figan ederek bakar
Merakım artık neye yarar
Hali fakirliğime kim meylederek
Ülfetiyle kalbimi yoklar


Kimi
Zamanlar akmıyor sular
Yalnızlığımı yoklayan esrarlı sağanaklar,
Sol yanımı ağrıtan kimi sancılar
Bir vakitler beni benden alan hınçlar,
Asabiyet içinde çırpınışlar ve ne arayışlar
Nerde kaldı haykırışlar, atılan çığlıklar,
Şimdi refakat ediyor bana fersiz soluklar


Kime
Baksam içim öyle sızlar
Kaybolan yıllar,
İhmal edilen zamanlar aklıma gelir,
Yüreğimi sessizce burkar
Geriye şimdi ne kalan,
Heves hangi nefesi kurtardı,
Keyfiyet hesapsız sanıldı yakar
Herkes gelip gidiyor,
Bilmem ki neye meylediyor,
Vakit içinde ki ölüm kimi bekliyor


Güneş yine
Sessizliğine çekildi
Tıpkı gözlerimde ki takatsizliği
Bir çırpıda önüme serdi,
Nefesim müddete seslendi
Hicran ruhuma refakat etti,
Kalbimin takati ne kadar sakinleşti,
O andan bahsetti
İhmal ettiğim kutlu zamandan
Hiç söz etmedi ve hazanı
Her yanımda aşikâr eyledi


Babam
Ve annem çoktan göçtü
Yâd ettiğim anlar zihnimde belirdi,
Keder ne kadar pervasızca ruhumu sendeletti
Sanki artık vakit geldi dedi,
Ayalim gözlerimin önünde belirdi,
İçim nasılda titredi
Neden bu kadar yabancılık
Sinemde vardı hani sözü edilen
O vuslat dilde mi kaldı


Mustafa Cilasun