Seninle başladı
Göğsümdeki şu titreme,
Sensiz sönmeyen şu alev,
İçimdeki depremlerin ısrarla söylediği
Tek şey var, duymadığın:
-“Beni sev! ”

Görünce başladı,
Gözlerin güzelliğine hayranlık,
Bir mum gibiydi, yangınlarca yükseldi alev,
Fırtınaların, kasırgaların söndüremediği
Tek şey var, duymadığın:
-“ Beni sev! ”

Duyunca başladı,
Sesteki yanıklığa vurgunluk
Bir çarpıntı olup yüreğime yerleşti alev
Doktorların çare bulamadığı
Tek şey var, duymadığın:
-“Beni sev! ”

Dokununca başladı,
Tenin yumuşaklığına bağlılık
Her hücremde alev başlattı bu alev
Dünyanın gözyaşlarının söndüremediği
Tek şey var, duymadığın:
-“Beni sev! ”

Sokulunca başladı,
Karşılıksız aşklara aşkım
Birlikte yaksaydı bizi sımsıcak şu alev
Yüreğinin bir türlü tanımadığı
Tek şey var, duymadığın:
-“Beni sev! ”

Susuşunla başladı
Kendi içime gömülüp, suskunluğum,
Öyle bir tutuştum ki güneşi bile yakar bu alev
Gözlerinin bir türlü anlayamadığı
Tek şey var, duymadığın:
-“Beni sev! ”
-“Beni sev! ”

Şiirin Kayıt Tarihi 02.05.2007 21:13:00