Elifin yüreği lif lif lâlenin parmakları nahif.
Bir zarafet remzi, inceldikçe incelir elif.

Elif yağmur suyunda bereket,
Elif gözlere şifa. Elif rahmet.

Elif, aşkın açkısı, elif sevda saçkısı.
Elleşince elifle lâle açılır bereket kapısı.

İncelir uzar elif, karlarla tozar elif.
Hüzün dolu kalplere kutlu bir nazar elif.

Lâle, elif uğruna desen olur çinide.
Elif içe bakıştır mihraba yönelişte.

Elif bir ince nihal,
Gönle değen taze dal.
Masal içinde masal.
Dinlenir behemehâl.

Elif bir taze fidan, elif vahdet elif can.
Kesret karanlığına kandil elif yakılan.

Lâlenin rengi mercan,
Elif can içinde can.
Elif yürekte yanan,
Elifsiz yürek talan.

Derler hep,
Lâle zarafetin elif asaletin sembolü,
İkisi de açar hilafsız vahdete giden yolu.

Elif benzer nihale,
Hale içinde hale.
Elifle sırdaş lâle.
İçinde vahdet nâle.
Elifteki camâle, ezelden vurgun lâle.
Anarsan elifi an yanarsan elife yan.
Ondan gayrısı yalan.
Ankara,20.08.2009