Ne kadar çok sevmiştim,
Bilsen ne kadar,
Hani uyandığında uçuyor sanır ya insan
İşte öyle bir gecenin
Rüyası kadar.

Ne kadar çok sevmiştim,
Bir gülümsemen beni hep mutlu kılardı,
Heyecanlanırdı gönlüm
Başkalaşır,
Bulutlarda uçardı.

Ne kadar çok sevmiştim,
Her zerrem açılmış gonca gibi,
Şükrederdi Yaratan?a
Kara toprağa inat şiirler söylerdi bülbülüm
Hep güle sevgiliydi.

Ne kadar çok sevmiştim,
Sen sevdikçe kahrolurdu dertlerim,
Baktığım her güzel sen olurdun
Dağda, bayırda rengârenk,
Hiç ayrılmak istemezdi ellerim.

Hani,
Hani ayrılık olmayacaktı dünyamızda,
Matem dumanları fışkırmayacaktı dağlardan,
Bulutları ağlatmayacaktık
Hani hep aşkımız parlayacaktı avuçlarımızda.

Şu halimize bak,
Bir kötü mevsimin kurbanı olduk,
Sözler sözleri yuttu,
Koca bir denizin, karşı kıyılarında mahzun yürekli
Yüzme bilmeyen âşıkları olduk.
Ne kavuşmak mümkün,
Ne bulutlarda uçmak,
Yapacağımız tek şey kaldı artık
Tam mevsiminde çiçek açamamış bir aşkı hatırlamak
Bir de
Bir de hatırlanmak…