Sonbahar yaklaşırken usuldan
Bir hüzün kaplar içimi sensizlikte
Alevlenir Eylül ateşleri
Gülyüzlü delikanlılar hatırlanır
Tarihe ağıtlar bırakırım
Bir de, nefretler saklanır yarınlara...


Çığlıklara boğdurulur yiğitler
Hücrelerde hayatlar söndürülür
Allahsızlar Tanrı kesilir
Cellatlara urganlar teslim edilir
Şehadet şerbeti içilir
Hakka yürür bizim delikanlılar ...


En beyazından güvercinler uçurulur
Silahlar kan kokulu
Zalimleşir merhametten yoksunlar
Sevda çiçekleri vurulur
Güz hıncı düşer yaprakların yeşiline ...


Bir cemse yol alır Ankara sokaklarında
Eller kelepçelenir
Günışığına katranlar çalınır
Ezan çiçekleri çiğnenir günbatımında
Tekmeler savrulur iffetli ülkülere
Kadehler kalkar cami diplerinde
Ezanlar susturulur bir dönmenin emrinde!..


Analar gözyaşı döker bitmeyen gecelerde
Baba şefkatine hasret yavrular
Sevdaya aç yürekler düşler kurarken
Zindandır pembeler
Ömürleri hiçe sayılan kelebekler
Kırılır zarif kanatlar
Baharlar gelmez olur ayaz gecelerde
Kırılası zincirleri şu Eylül’lerin
Güneşi doğsun soldurulmuş güllerimizin!..


Zafer Direniş
...