Öpmedim hayrola!
Görüyorum ki kırmızı, mavi arası
Bir ton değmiş dudağına
Belki sevgili değiliz ama,
Var mıydı habersiz
Dudağı başka tona boyamak?


-I-


-Aysel’e ithafen-

Tabut sessizliğindeki ölü gecelerde girersin koynuma
Kuklalaşmış soyutun ben gibi konuşur
Sana çizerim Aysel bu ölü geceyi
Kendime çizerim
kedime bu ölü geceyi
kısır gecede 5 yıllık gözlerini düşünürüm
Düşünürüm sancısız, ağrısız gülüşünü
Gülüşünü, gülüşüm gibi düşünürüm
Düşünürüm ince bileklerini, yamalı entarini
Entarini en güzelinden düşünürüm
Düşünürüm hayalinle üşürüm
Gülüşün, dili geçmişimin hatırası
Gülüşün, sözlerimin karamsar sıvası.

Tabut sessizliğindeki ölü gecelerde girersin koynuma
Kuklalaşmış soyutun ben gibi konuşur
Sana çizerim Aysel bu ölü geceyi
Kendime çizerim
kedime bu ölü geceyi
küçüklükten sevmedim yalnız kalmayı
Ama yalnızken seni düşlemeyi hep sevdim
Sevmedim gecesi olmayan hiçbir gündüzü
Ama, sen olan tüm geceleri sevdim
Yağmur deyse de dört yanı dikenliyi hiç sevmedim
Ama, sevdim yağmur deyen dikenli seni
Sevmedim, aydınlıkta el tutmasını
Sevmedim, karanlıkta susmasını.

Tabut sessizliğindeki ölü gecelerde girersin koynuma
Kuklalaşmış soyutun ben gibi konuşur
Sana çizerim Aysel bu ölü geceyi
Kendime çizerim
kedime bu ölü geceyi
Çağırmadım ay kendi çarptı yüzüme
Yüzümde sana dair sevgiler konuşur
Konuşur yorgan altında bir ton düşlerim
Düşlerim seni çağırır
Gece tanık birde yaslandığım duvar, birde ay
Ay seni çağırır ki duvar tanık olmasın
Düşlerim, ağlıyor geceye karşı
Düşlerim, kimsesiz kalmış.

Tabut sessizliğindeki ölü gecelerde girersin koynuma
Kuklalaşmış soyutun ben gibi konuşur
Sana çizerim Aysel bu ölü geceyi
Kendime çizerim
kedime bu ölü geceyi
Prangalanmış sana hüznüm
Hüznüm, hüzünsüz hüzün şimdi
Şimdi dudaklarım arasında rüyam
Rüyam içinde benzetmelerim
Benzetmelerim içinde inanılmaz birisin
Sen, istesem de dokunamadığım
Sen, kendiliğinden büyüyenimsin.


-II-

Dili geçmişte ajitasyonlar çekip
Beceriksiz sözcükleri denkleştirerek
Adından hüzünlü nameler yapıyordum.

Şimdi ise,
Prangalar tutukluyor
Kaldırımsız kimsesiz sevinçlerimi
Ve
artık seni büyüten O ölü geceler
Korku serpiştiriyor
Utangaç, çekimser gözlerime.

Allı morlu sözcüklerle
İstem dışı nakaratlar
Tekrarlıyordum güzel endamına,
Güne ekiyordum kahve tonu göz uçlarını,
Yana yakıla yalpalıyordum
Önü açık düşüncelerimle
Ölü gecedeki soyutuna.

Şimdi ise,
Morlu düşüncelerimden
Öteye geçemiyorsun
Cansız kütük nasıl durursa dere kenarında
Aynı öyle duruyorsun
Sevincimin başucunda.

Karlı mevsimim de soğuk tomurcuklu
Çiçeklerim açardın,
Ayaz havası veren dudaklarında
Ürkütücü yaz rüzgarım olurdun,
El değmemiş avuç aranda
Sevinç çığlıklarım büyürdü,
Gittiğin yerlerde yakının olur
Kır çiçeğin açardım.

Şimdi ise,
Mahkum olmuş sana kifayetlerim
Öl desen düşüp öleceğim
Yangınla suya serpmişim
Seni ve sevinçlerimi
Yak desen yakıp
Önüne devrileceğim.