On ağustos bin dokuz yüz elli altı.

O gün bir çocuk doğuyor.
Ama bir türlü susmak bilmiyor
Durmadan ağlıyor
Komşular....
Çocuğun neyi var ? diyor
Anne...
Bilmem ki, ne etsem de susmuyor.
Olurmu komşu ! baksana şuna
Çocuk neredeyse ölüyor
Hele bir doktor’a götür diyor.
Götürdüm komşu, o da bişey bilmiyor.
İlaç veriyor ama çare olmuyor.

Derken yedi gün doluyor
on yedi ağustos sabahı çocuk gülüyor.
Aile sevinçten bayram ediyor.

Yıl bin dokuz yüz elli yedi
Tarih yine tekerrür ediyor
On ağustos geliyor
Çocuk yine ağlıyor
Herkes hayret ediyor
Bu çocuğa neler oluyor
Yine bir hafta doluyor
On yedi ağustos geliyor
Çocuk tekrar gülüyor.

Yıl bin dokuzyüz elli sekiz
Beklenen gün geliyor
Tüm yüzler geriliyor
Merakla bekleniyor
Bakalım ne olacak deniyor
Ama aynı şeyler görülüyor
Çocuk sanki birşeyler biliyor
Aynı günde ağlıyor
Aynı günde gülüyor.

Bu iş yıllarca böyle sürüyor
İlaç muska çare olmuyor
Aile bir araya geliyor
Bir de bilge kişiye soralım diyor
Bilge kişiye gidiliyor
Durum haber veriliyor
Bilge kişi şöyle bir gülüyor
Ve şu cevabı veriyor

Bir çocuk dünyaya gelecek
Bu da ona dostum diyecek
Belkide hiç görmeyecek
Ama onu çok sevecek
İşte ondan sonra hep gülecek

Derken Altmışbir senesi geliyor
Herkes hayret ediyor
Bu gün on ağustos değil mi diyor
Ama bakın çocuk gülüyor
Demek ki dostu doğdu deniyor
Şükürler ediliyor
ve herkes aynı şeyleri söylüyor

İYİKİ DOĞDUN CAN DOST...

İyiki doğdun diyor