Gün olurda soran olursa beni
Kendi halinde bir kul’du dersiniz
Dostluk üzerine kurmuş düzeni
Dünyalık gözünde pul’du dersiniz.

Gördüğü rüyayı hep hayra yordu
Huzur defterini açmadan dürdü
Ne bir murad aldı,ne de gün gördü
Yalnız kaderine güldü dersiniz.

Terkedipte küçük yaşta sılayı
Zalim felek zor eyledi kolayı
Başına sardığı türlü belayı
İyi niyetinden buldu dersiniz.

Durup düşünürdü “Gönül” deyince
Engel tanımazdı çağrı duyunca
Gülzarı düşledi ömrü boyunca
Bahtına yazılan çöl’dü dersiniz.

Gülmedi hiç yüzü,bahtı kararmış
Hâlden bilmeyen dost ömre zararmış
Kokusu kaybolmuş rengi sararmış
Zemheride açan gül’dü dersiniz.

Su içmedi namertlerin elinden
Ayrılmadı hak bildiği yolundan
Anlayan olmadı onun halinden
O yüzden sararıp soldu dersiniz.

Değirmen taşları döndü başında
Ne yangınlar söndü onun döşünde
Dostunu kederli görse düşünde
Tatlı uykuları böldü dersiniz.

Vars@yalım dertli başıydı onun
Gözyaşıyla ekmek aşıydı onun
Bir yudum mutluluk düşüydü onun
Heyhaat..!..Bulamadan öldü dersiniz..


Gülzar::Gül bahçesi..


İsmail GÜL……..Vars@yalım