Hiçbir kelime senin adın kadar yer tutmadı dudaklarımda..
Hiçbir kadın senin kadar yakışmadı alın yazgıma..
Ama başaramadık bu sevdayı yaşatmayı..Başaramadık işte..”

Biz seninle hiçbir zaman aynı cümlenin içinde bile anılmadık..
Ne ben acılarını sırtlamış cümlenin yüklemi olabildim ne de sen mutluluklarımın gizli öznesi olabildin..
Biz sadece hasrete prangalı iki yürek olduk....
Biz ayak uçlarındaki karlara aldırmadan güneşli sabahlara doğmayı özenen iki deli gelinciktik..
Zamansız açtık baharlara..Zamansız uyandık kış uykularından.

Benim ADıM AşK.

Birbirimizin yüzünde gördüğümüz gülüşleri bahar sandık..
Oysa biz kökleri toprakta kalacak bir gelinciğin bir kış sabahı güneşe gülümsemesi kadar imkansızdık…
Hayat yolculuğunda sırt sırta verdik zannederken
sırtlarımızın arasına örülü hasret duvarlarını göremedik..
Belki de görmek istemedik..
Ne zaman duvarları aşmak istedik işte o an esir düştük imkansızlığa…
İşte o zaman yenik düştük zamana..
Senle ben , hiçbir zaman “ biz “ olmayı başaramadık…
Başaramadık işte..
Belki de seninle biz ayrı cephelerde savaşan iki kılıç ustasıydık
BENİM ADIM AŞK
BENİM ADIM YANLIZLIK
BENİM ADIM AYRILIK
HADİ GİT SEVGİLİ
RÜZGARA KARŞI SAVAŞMAYI BIRAK
HADİ GİT
BENİM ADIM AŞK
BENİM ADIM AYRILIK
ŞİMDİ GİT GİT....

B.YÜCEL----->SuskunDuygular

NoT:Şiirin Bi Kısmı Alıntıdır Düzenleyip Seslendirdim