3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1252
Okunma
Bayram var can (ak) kalede
Çanakkale namustu, öyle demişti atan
Yılmaz bekçileriydi, binlerce şehit yatan
Son fırsattı; o gülle ve son gemiydi batan
Seyit onbaşı idi, en son gülleyi atan.
Kahramanca koşuyor, cepheye silah tutan
Kazma kürek ne varsa, sapanla taşı atan
Namus, izzet ve şeref, kurtuldu elden vatan
Her nefer; ordu sanki yerde kefensiz yatan.
Aslan kesilmişlerdi, kükrer cephede her er
Elbette geçilmezdi, Çanakkale denen yer
Uğrunda verilmişti, binlerce eğilmez ser
Bu koskoca tufanda, müyesser TÜRK’E zafer.
Aç, susuz ve de yorgun, bitkin olan her eri
Bu meydanda ölmek var, asla dönmek yok geri
Kopan bir tufan gibi, yanan cehennem yeri
Ecdadının izinde, gider akıncı eri.
Şahadet şerbetini, içmek için yarışır
Kınalı saçlar ile şehitlere karışır
’’’’Çanakkale geçilmez’’’’ son hamleye erişir
Göğsünde iman ile Rahmanına kavuşur.
Yakılmıştı kınalar, eğilmeyen başlara
yazıldı tarihimiz, tane tane taşlara
verilmezdi bu vatan, soysuz olan açlara
Belendi bu topraklar, kanlı akan yaşlara.
Bayram var can kalede, bütün neferler hazır
Bayramım; Çanakkale, bin manga asker hazır
Beyazların içinde, gökte melekler nazır
Onbinlerce nefere, eşlik ediyor Hızır,
Cennetteki yerleri, gülle donanmış hazır.
Hasan KARABAY
30.07.2009
« Önceki Şiir Sonraki Şiir »
Cevap Yaz