Bunca zaman hayat yaşadın,
Ele alınır hani neler yaptın,
Yaşam adına hani çabaların,
Sonunda hiçbir şey olamadın..

Bağırıldın çağrıldın kalp kırmadın,
Kendini de kendin hiç acımadın,
Kendime göre düzenler edindin,
Hiç kendi yaşantımda gülmedin..

Her zaman başkalarına hoş göründün,
Yakın zamanda hep ağladın az güldün,
Yıllar sonra bak artık kendine geldin,
Işık vermeyen mumdun şimdi ışıdın..

Hayat yaşanmaya değer dedin,
Her zaman hep bir adım öndeydin,
Geride kalanlara hiç görmedin,
Çünkü ben onlarda daha gerideydin..

Yaşam adına bunca yıl neler yaptın,
Her zaman kendini daima sorguladın,
Kendimde değil başkalarında aradın,
Bunca yıl ben kendini hiç anlamadın..

Kendini anlayamazsan anlayamazsın,
Bırak eski yaşantını yarınları yaşayasın,
Dostluklar adına bir şeyler yapmalısın,
Üç günlük dünyada kimseye kırmamalısın..

Aman ve ahlarla zamanların geçsin,
Anladım kendini yaşayan tek sensin,
Kimse kimseyi hiç hor görmesin,
Her yaşayanın insan olduğunu bilmelisin..

Gelecekten umutlarını kesmemelisin,
Kendini düzenleyip toplayıp dermelisin,
Biraz olsun kendini kendine vermelisin,
Allah sana her şeyi gönlünce versin..
]