Hasta kız uçurumun kenarındaydı
Yine yalnızdı
Küçük astımlı bedeniyle
Nefes almakla güçlük çekiyordu
Her zamanki gibi
Ama artık buna alışmıştı
Zorlu nefes almalara
Bir süre sonra yanına biri yaklaştı
Hiç tanımadığı ,yabancı biri
Elinde ilacını tutuyor
Ona hayat boyu yardımcı olcağını,onu hiç bırakmayacağını söylüyordu
Kız inanmak istemiyordu,korkuyordu çünkü
Ya bir gün giderse diye düşünüyordu
Ama ömür boyu rahat nefes almak cezbetmişti küçük astımlı kızı
Kabul etmişti delikanlının teklifini
Aradan uzun zaman geçti
Küçük kız çok mutluydu rahat nefes almaya o kadar alışmıstı ki
Delikanlının ilacının onu hiç bırakmamasını istiyordu
Delikanlı ise
O da mutluydu ilk zamanlar
Sonra o kar yorulmuştu ki artık gitmek istiyordu
İlaç bitmişti
Kız nolur gitme demeye kalmadan delikanlı arksına bile bakmadan uçurumdan aşağıya indi
Bitmiş ilacı uçurumdan aşağıya atarak
Kız ise çok ağladı
Nefes almaları o kadar güçtü ki
O kadar zamn ilaçla nefes aldıktan sonra
Tek başına nefes almak o kadar güçtü ki onun için
Dayanamadı
Uçurumdan attı kendini iLacın peşinden...