2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1343
Okunma
Her insan yalnız doğar.Sonra ya mutlu olur, ya da mutluluğu oynar.Ben mutlu olamadım,mutluluğu da oynayamadım .Yalnızlığı seçtim.
Anlamıyorum konuştuğunuz dili,
Gölgeleriniz beni serinletmiyor.
Güneşiniz ısıtmıyor,
Işığınız aydınlatmıyor.
Neşelerimin kıyılarına vurdu dalgalar,
Güneş eskitti mutlu yanlarımı.
Ateşiniz söndürdü ocaklarımı,
Semalarımı aydınlatmıyor yıldızınız.
En aşılmaz dağ gibi,
Yaşanıp bitmiş çağ gibi,
Yoklar içinde var gibi yalnızım.
Kanatları yok kuşlarımın,
Kokusunu unutmuş çiçekler,
Unutulmuş ülke kadar yalnızım.
Işık vurmaz zindanlarıma,
Göğü görmez pencerem.
Duvarlarım çivi yarası,
Viran bir ev kadar yalnızım.
*
Ne kadar da isterdim,
Sizin gibi olmayı:
Sevip te anlatmamayı.
Ama olmuyor,
Olmuyor işte yalnızım.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz