Bir yalnızlık verir acıdan umuda yön
Islahında yok fayda, faydasız saatlerin
Hadi yol ortasına mutluluk serin
Acı bir fincan kahvenin hatırına
Yol yol kırmızı halı serin

İçimdeki fırtınalar dinsin
Ey hayalimdeki yıldızlar
Uzaklardaki bana
Güneşimi geri verin

Çekinir tenim, teninden güller devirir
Esintiler yürür suyun üstüne
Çamaşır asmışlar elbisemin yerine
Dağılmış kalem
Gelir tepemden camına
Yansıyor gölden gölgelerin
Suya girmeyişinde rahmet
Güneşimi geri verin

Figanda değil, bülbül sırrına bağlı
Ekseninde çerağın
Dilinde ferman nazende gülün
Elinde kelamı, burkuk şairin
Doğmayan günlere
Güneşimi geri verin

Bir sen bil, bir de ben bileyim
İçinden geçen mazimi
Gönül telinden düşen nağmeyi
Yele verme sesleri, duyulmasın gayri
Tellal çok haşin, vurur yaman yaman
Ne ahımız kalır, ne vahımız, aman da aman
Karatmayın günleri
Güneşimi geri verin


Elleri kelepçeli, gönlü neşeli yarim
Saksısında bir ömür
Toprağına su verin, eller kınalı yarim
Ağaçları yosunlu, yaprağı tam yeşil
Çiçeğimin renginden
Güneşimi geri verin

Ey güneşim! şimdi sen de
Aşkımı eritirim…


01-08-2009 Hayrettin