Yaslanmış duvara, bile-bile yük!
Asırlardır yorgun, mezar başlığı,
Câminin çevresi, mânevî sözlük!
Yavuz’ bulvâr’a dik, mezar başlığı...

Yerimizden söküp, istif ettiniz!
Târihe yük olduk, pek emînsiniz!
Kimimiz tersine, kimimiz yerde,
Bir zamânın ünlü, Mezar başlığı...

Yaşlı insan gibi, yük olduk size!
Koparıp- diktiniz, Sülüklü’nüze!
Gülbahar’ Câmisi arkasındayız,
Unutmak yakışmaz, şan sevginize!..

Bir kadir çizmiş bak, şiirde bizi,
Ellerim yazıyor, şairde izi,
Bizlere etmeyin kem zulmünüzü,
Gönülle çiziniz, târihinizi...

Her gece ve her gün ağlar-sızlarım,
Perîşan olmuşuz, kırgın dizlerim!
Bizleri anlayıp-koruyanları,
Yıllarca aradım, yandı gözlerim!..

Çift yanımdan tutun, usulca- yavaş,
Mermere kazılı, beyaz sarık-baş,
Hâtunu, dervişi, pek ünlü naaş,
Anlatır; okursan, beni yorgun taş!..

Sanmayın. Trabzon, tek sizle güzel,
O şanlı- şerefli, bizlerden ezel,
Ayağa kaldırın; târihe bedel,
Düşmesin, şairden; tek zerrecik yaş!

Kadir Yeter.TRABZON.

Trabzon, Türksesi Gazetesi’nde 20.11.2005 Pazartesi gün ve 10986.sayısının 5.sayfasında ve aynı gazetenin, 23.11.2005 Çarşamba gün ve 10989.sayısının 4.sayfasında tekrar yayınlanmıştır.
................................................

CAN DOSTTAN GELEN:

Yeniler eski hiç bir şey sevmiyor,
Fırsatını geçirdimi yerinde birşey koymuyor.
Aç nefis Maneviyatı kenara itmiş doymuyor,
Aslında bir ibrettir mezar taşları.......HakanKURTARAN

08.08.2009-Aydın