.................................
Hiç değilse
Hiç değilse bu gece mehtap seninle barışsın.

Öğütler güzeldi, Şiiir de.Ama bu iki mısra çok hoşuma gitti.Mehtap ile barışmak.Mehtabı çok severim.Tüm çirkinlikleri örter.Tüm gerçekleri gölgeler.Mutlu olmak için sanırım bazı şeyleri görmemek en iyisi...
Yürek sesiniz hiç susmasın.Kaleminiz daim çağlasın efendim.Saygılar.

Bırak başını kaldırsın ufuktan ay
Uzatsın gümüş saçlarını suya
Martılar seyrine dalsın raksın
Al hatıralarını avuçlarına
Yakamozları seyret sakın uyuma

Bir yüz koy uzanan mehtapla arana
Kırmızıya boya dudaklarını gülümsesin
Şarkılar vuslatı çalsın arka planda
Konuşma sakın, sadece dinle
Işıldasın gözleri, “Seni seviyorum!” desin.

Yıldızlar fırlayıp bakışlarından kaplasın geceyi
El çiz iki tane, beyaz ve yürek sıcaklığında
Okşasın tutup ellerini yumuşakça
Bütün hasret çeken gölgeler uyansın
Oynaşsın mehtabın parlaklığında.

Bir yol yap seni göstersin tabelalar
Nazik adımlar atılsın
Parmak uçlarında yürümeye başlasın aşk
Uzat kollarını
Bir çılgın arasına girip sana sarılsın.

Hızlansın göğsündeki sesler
Nefesler birbirine karışsın
Sakla gözyaşlarını
Hiç değilse
Hiç değilse bu gece mehtap seninle barışsın.

..her sevgiliye gidecek kadar bu güzel öğütsel şiirinizi kutlarım. Sayfanıza uğur böceği konsun inşallah.