Kalemlerin, kağıdın anaçlığından cesaret alıp yazdığını gördüğümden beri imrenir dururum,

Bilirsin .

Belki delikanlılıktan debisi kesilmiş göz pınarı,

ya da anasona karışan tanıdık bir siluettir yazdıran.

Ya da

Fuzuli’nin dediği gibi;

Yalana bulanmış t/onlarcadan biriyimdir

Şişenin dibinden de çıkabilir mısralarım

Belki de.

Acabalar kulağına fısıldayıp dursun,

ama şunu da

Anlamasan da

Şeytan çıkamaz yedi kat göğe,

kutsal kulağına vesveseye

Unutma.

Bin sözün bir lira etmediğine inandığımdan beri,

sessizliği adımlayıp dururum,

İnan.

Kaç kez tavaf etsem yollarında,

Yeter

bir arşın boyu yol almak için güven kaldırımında…?...

Azrail kadar kan/sız alsam

Aslında

Tövbelerden tövbeler seçsem iyisi mi…




“ ’ ” Kim baksa gözlerine görür “ ‘ “ masumiyetin resmini,

Her zaman da

Alın terini, göz nurunu…



Kalem tükenmez olsa da,

Bekleyen

Ömrüm tükenir,

Benim.

Eşkıya karası gökyüzüme bakma

En iyisi.

Fecir aydınlığı Güneş’e kavuşturmadan Gece Mavisini

Gözlerini

Ve Kirpiklerinin hasretini dindir

Yum usulca

Duyuyor musun…?...

Şimdi

Bu gece ninni dinleyen çocuklar ağlıyor ananelerine

Çünkü

Bir peri düşmüş masaldan Ana kokan meleğin rahmine…





O peri ki;

TEK,

“ ‘ “ Güneş doğmuyor “ ‘ “ rengini “ ‘ “ görmeden “ ‘ “

Melek Yüce Yaradan’a demiş ki ;

Sensin

Onu esirgeyen bağışlayan.

ki

Ruhuna üflediğin parçan

Cennet

Kokan en değerli hazinesi.

Yüce Yaradan buyurmuş ki;

Ayak

Bastığında hep başı dik

Bileğinde

Bükülmez bir asil/l/ik

Yazılı Olacak…..

Ben de dedim ki;

“ ‘ “ 2…..” ‘ “ dünyada da mutlu olsun

Tüm “ ‘ “ ..5 “ ‘ “ere kutlu olsun…

. . . . .