Silmek istedim gidişinin gölgelerini sokaklardan
Seni unutmak
Kendimi unutmak
Hatıraların karanlık kuyularında bir an durmak
Ve bir yudum alıp ölmek tekrar mutluluklardan.

Serin bir baharın altûni akşâmı elinden tutarak
Bulup tenha sakin bir bank ve sessizce sahilde oturmak
Beyaz martıların kanatlarında kıyı boyu uçarak
Yürekler taşıyan yosunlu kotralara birlikte bakmak…

Dumansız alevlerinde çırpınırken son baharım
Geç bulduğumu erken kaybettim üzgünüm
Kaç yarını yaşadım dünlerle boyanmış
Kaç fırtınayla savaştım merhametsiz
Bir türlü seninle dolamadı günüm.

Adın geçti ucundan dilin öğle vakti yüreğim yandı
Düğümlendi boğaz sanki ecel bağrıma geldi dayandı
Sesim çıkmadı mahzun bakakaldım nedâmet uyandı
Başın taşlara çarpıp dedi geçti bor pazarı ey ahmak!

Bulutlar ağladı pişmanlıklarından, ıslandı yüreğim
Ben sadece sevmiştim hepsi bu
Çürüyen bedenimde yeniden dirilen gençliğim
Çarpmayı hatırlayan kalbim, titremeyi tekrar yaşayan dizlerim
Anlatamadım sizleri pişmanım
Sadece sevmiştim hepsi bu.

Değil maksadım oynaşma hayâlinle, saçında yaşamak
Bütün ömrüne talip değilim, bir kere elini tutmak
N’olur istediğim bir gece uykumu dizinde uyumak
Ve ömrümde bir kez mahmur şafağın bakışlarında uyanmak

Kim ne derse desin
Sadece sevmiştim hepsi bu.

Turgut Uzdu