Bir zat vardı şimdi yok
Kocaman köpeği vardı
Ayırmazdı evde sokakta
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Yıllar önce tanıdım
Önceleri çok yadırgadım
Gün geçtikçe alıştım
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Sokakta bağlar köpeğini
Kovalarla su dökerdi üstüne
Bazen kırpardı tüylerini
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Konuşurdu sanırsınız sohpet
Banyo yapardı birlikte
Çoluk çocukları dışlamıştı
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Ailesine tercih etti
Kümes gibi evde yaşadılar
Sinmişti kokuları etrafa
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Apartmanın zeminine sinmişti
Özel gezilere çıkarırdı köpeği
Dar bir durumda sattı evini
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Yıllar geçti üzerinden
Geçen duydum ki ölmüş
Kim dedim anlattılar üzgün
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Doktora gitmiş ve demiş ki,
Doktor ben öleceğim ısrarla
Can dostumu yalnız bırakamam
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Senden ricam iğne ile zehirle
Olmaz vicdanım kaldırmaz
Ver ben yapayım doktor demiş
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Almış eline ve son vermiş
Köpek gitmiş öte tarafa
Bir elin parmakları kadar gün geçer
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.

Peşinden gitmiş can dostunun
Köpeği ile buluştu sanırım
Toprak oldu muhteşem ikili
"Köpekli Adam" derlerdi O’ na.