Çocuk 18 yaşına geldiği halde kendisini doğururken ölen ve ömründe hiç görmediği
annesini sürekli
özlemektedir. Annesinin bir tek fotoğrafı bile yoktur. Ama sürekli rüyasında görür
annesini. Uyanmak istemez. Ve yine bir gün:
HAYALLERİNDEN BİLE GÜZELDİM
Anne:
gözlerini açmaya
korkma
uyanmalara
çekinme bu sabah
...rüyalar
sığmadı
özlemime
sis değilim
duman değilim
dağılmayacağım
bir daha yanından hiç
ayrılmayacağım
..hep çizerdin ya
kafanda resmimi
ben
hayallerinden
bile güzeldim
bu gün izin var
meleklere
ben sahiden geldim
sarılmayacakmısın
küsmüsün
küçük yavrum benim
ben
seni doğururken ölen
annenim
....
Çocuk:
ve yine bu sabah
rüya içinde
rüyaya uyandım
saçlarımı okşuyordu sanki
elleri
ve yatağım o kadar sıcaktı ki
ANNEM
GERÇEKTEN GELDİ SANDIM