Revane olmayan kervanların divane yolcusuyum
Sadece gecelere haykırabilirim dileğimi

Geceler...
Dinleyin beni!
Semanın tutsağı olmuş yıldızlar ,
Son bir bakış ile benim yeminim.
Bilmeceler...
Zihnimde dönen pervaneler!
Şemse ibret olsun diye,
Hep bu bambaşka gecelerde eririm.

Sırtıma yüklenmiş onca yılın yorgunluğu
Şimdi ben nerelere gideyim?
Gitmek dönmemecesine
Gözü yaşlı seneler geceleri bekler
Sitemsiz bir itirazdır gözyaşı
Ağlıyor geceler

Bir çığlık
Zamanın, mekâna uyak olduğu anda
Maviliğinde değil
Karanlığında vuruldum asumana

Darmadağın olmuş bir yolcuyum
Sineme işlemiş kurşun
Ağlıyor ruhum
An ve an kirlenen duygular
Nankör düşünceler
Güneşin cazibesine meydan okudu hep
Bambaşka geceler

Günün birinde
Eğer ki bu şiirin devamı kesilir, son bulur
O gün duyun susuşlarımı
Mutlak bir yerlerde sabah oluyordur…