BENEM

Gül dalında sevdâ çeken, ebedî kârı bilir
Şeydâ bülbül otağında,dayalı kalan benem
Resule ümmet olanlar, sevdâyı yolda bulur
Zalîm nefsin tuzağında, sızlayıp yanan benem

Seven bülbül güle konar, sevdâyı yolda bulur
Gül dalında bülbül olan, dâimâ gülde kalır
Gül râhına girmeyenler,kuşburnuyu gül sanır
Müritlerin hu çağında, ğaflete dalan benem

Vuslat bağına girenler, el râhından vaz geçer
Gül bağında bülbül olan,sohbeti gülden açar
Dost deyüp dosta yananlar, ölmeden hakkı seçer
Üstadların ocağında, sararıp solan benem

Ser verip sırrım bilene, eylemedim ben niyâz
Hakk yoluna baş koyanı, zelîl eder mi Feyyâz
Affetmezse yaradanım,kul nedir ki ede naz
Müritlerin hu çağında,nefsi şîr sanan benem

Hak Teâlâ diler ise, güldürür şol yüzümü
Cân içinde cânân olan, ancak bilir özümü
Dur desem de dinlemiyor, zalîm nefsim sözümü
Bu sinsi la’net elinden, taşraya varan benem