Dertleniyorum bazen
Kaybolan insanlık! Kendi halimde düşünürken
Otobüs duraklarında beklerken
Ayaz kesen simaları temaşa ederken


Oysa biliyorum ki bunlar
Bizim olan kanlar canlı insanlardı
Her birinin haline yansımış kaygılar
Ne olacağı belirsiz ilzamlar kanaatler


Çocuğun ellerinden tutan
Aylarca karnında taşıyan can
Kanından kan bağışlayan yüce insan
Ne olmuştu menzile yetişmek için unuttu


Aracın kaptanı asık suratlı
Gençler birbirlerinde farklı anlı
Duyarsız bir kimliğin sanki içinde saklı
Yaşlının karşısında görmemek içinde katlı


Her ne kadar tercih etmesem de
Bir şekliyle gönderiyorlar iş halinde
Yeşile hasret yaşadığım bu melalimle
Suda buluna ülfet nerede verilen değerde


Bulvarların kullanım hakkı
Biliyoruz ki insanın kudretinde saklı
Sırnaşlık arsızlık geceden kalanda farkı
Zavallı görevlilerin nahoş görünen efkârı


Bir heyecandır hız tutkunu
Basıyor gaza yutuyor bak salkımı
Yanında manitası onun dinmez çakası
Motosikletlinin kanlar içinde yerde yatışı


İnsanız işte merak kesildik
Yerle yeksan olan gence nazar ettik
Hareketsiz eklemler mesnetsiz şekilsiz
Kan revan içinde nefessiz yatıyordu hissiz


Hız tutkunu genç duyarsız
Kaskom var beyler bedelini alırsınız
Yaşanan hadise karşısında şaşar kalırsınız
İnsan mı bu konuşan genç diye hayıflanırsınız


Kız ağlıyor bir panik yaşıyor
Ölen insan için değil arkadaşına yanıyor
Sen üzülme baban halleder diye tembihliyor
Yerde yatan bedeni terk eden ruhuyla bakıyor

Mustafa Cilasun