Bazen soğuk, poyraz, bazen yağmur, kar...
Sen her gün bir türlü esersin, bende! ..
Sevdan, sekiz yönden gelen bir rüzgâr…
Bilmem ki dört mevsim ne’dersin, bende?

Bazen çatıdasın, tıkır tıkırsın!
Fırtınam, yağmurum, şakır şakırsın! ..
Deli kasırgamsın, nedir o hırsın! ?
Her yeri tarumar edersin, bende! ..

Saçaklarımdaki buzlarsın, sarkan
Bir kuzey rüzgârı mutlaka, arkan…
Senin hasarından bir benim, korkan!
Dolular yağdırır gidersin, bende! ..

Ayaza çekersin, donup, gecede
Bir çığlık esintin, her bir hecede! ..
Kar, kış, düğüm düğüm, her bilmecede
Anlamam, çözemem, ne dersin, bende?

Ilık bir meltem ol, gel, es başımda!
Bir sabah güneşi ol, doğ karşımda!
Bir bak, buzları çöz, ak gözyaşımda! ..
Neden, hep donduran kedersin, bende?

Kırağı çalmış bir şaşkın’a döndüm!
Dünyamı şaşırdım, aşkına döndüm!
İçinde eridim, taşkına döndüm! ..
Sellere verir de neylersin, bende?

Sabah güneşi’m ol, bitir kışımı!
Bırak artık yeter, bırak hışımı! ..
Geceme doğ, ısıt, içim dışımı!
Dağlar arkasına gidersin, bende.

Ellere fırtına, bana meltem ol!
Bana düğün-bayram, ele matem ol!
Kalbime vurulan nurdan hatem ol!
O/Nur/dan mutluluk yeşersin, bende!
O/Nur/dan mutluluk derersin, sen de.

Onur BİLGE