Kendi yalnızlığımı doğuran benim!
Yıllar süren o gebelikte kaldı, sevdaya aşermelerim...
Ben ki nice yırtıcı rüyalarını emdim sevdiklerimin...
Onca sevmenin, onca sevilmenin ardına
Bir de yalnızlık doğuracağını bu yüreğin
Nereden bilirdim?...


Düşe kalka giderken, manası var mıydı aşk denilen illetin?
Ne sağ yanımızda hayır var, ne de sağlam şimdi solumuz...
Bak işte doğrulamıyor bugün birçoğumuz!


Öyle manidar bakma sevgili!
Sevdanın şavkı çoktan terk eyledi ayak izlerimi
Hangi bir ihtimale sığınacak sanırsın, artık yüreği?


Kaç not/a düştük bu temmuz?
Daha dün hazirandı, iste o ıhlamurun altındaydı aşk!
Bugünse temmuz, yoksun ya da yoktun, yokuz, yoksunuz...
Ve sevdadan yana yoksuluz...!!



Beyhude bir yalnızlığın tek dalına asılı artık, senden kalanlar
Bil ki ne yalan sevdalar geçiyor artık bu yokuştan
Ne de nazlarına yenik yalancılar!

Zaman en ağır yükümüzdü sevgili...
Yıldızı kayıp gecelerde, saten siyahlar giyerdi yüreklerimiz!


Hadi koş!
Bari bu defa yetiş...

Son şarkıyı terennüm etmeli artık dilimiz...!!

Sahi.

*Cidden masum değil miyiz hiç birimiz?