4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
976
Okunma
Yazılan her şiirin bir öyküsü vardır elbet.İnsanları ozan yapan,yaşanılanlar değil midir? Bu memleketin taşı,toprağı,hasreti,türküleri,çilesi,sevgisi...
Yıllardır yurt dışında bilim adamı olma uğruna gurbeti yaşayan oğlum ve hasret kervanına yeni katılan gelinim.. Onların dayanılması zor özlemleri bana bu şiiri yazdırmıştır.
Bir başka yaşanır hasret
Gurbet akşamlarında.
Hasret türküleri,
Kara saplı bıçak gibi saplanır
Yüreğine insanın...
Adapazarı’nda olursun
Bir akşam üstü,
Gözlerini kapadığında.
Bayram yeri gibidir yine Çark Caddesi;
Cıvıl cıvıl...
Deprem öncesinde olduğu gibi.
Sonra Bursa’da
Heykel’de, bir kaç yıl öncesinde.
Ve
Yalova iskelesinde....
Uyanırsın düşlerini oralarda bırakarak
Perakende...
Zordur sineye çekmesi sıla özlemini.
İçinde büyütürsün
Gurbetin hüznünü,
Gurbet türküleriyle.
Eskiyen yıllara sığdıramazsın
Memleket sevgisini....
Memleket,
Yine aynı memleket
Ama insanlar,
O eski insanlar değil artık...!
Gurbet,yine aynı gurbet.
Geçit vermez dağlar gibi
Büyüyen hasret...
Bir yanım sıla,
Bir yanım gurbet....
Bayram Ali Bayram
Cevap Yaz