Özlediğim vuslatlar bir bahar akşamı
Vurur bağrımın en can noktasına
Menzilim uzaklarda iken yakınlaşan
Maviliklerde süzülen heyecanım
Yol alırım tasaları geride bırakarak
Anamdan yeniden doğmuş gibiyim bugün...


Bulutlarda bembeyaz menekşeler morlaşır
Teyyare penceresinden uzanır bakışlarım
Yeditepe’nin narin yüreği el sallar
Sevinçlerim arşın arşın yükselir gökyüzüne
Çiseler yağmurlar en kurak yanıma
Hayat bulur çöllerde bıraktığım hayallerim!


Unutup gittim gecelerde çektiğim özlemleri
Demlendi bedenim yorulmuşluklara
Akşamların sarhoşluğunda yaşlarım hiç oldu
Ayışığına küsmüş boynu bükük yakamozlar
Boğazın aheste dalgalarına serildi
Nazlı gelin gibi süzüldü ak yelkenliler...


Gözüyaşlı martılar kanat çırparken güne
Delikanlı duruşum yansıdı kaldırımlara
Sokakların yalnızlığına gülümsemeler saçıldı
Ben mutluluğun cennetinde var olurken
Bir kandilin nurunda yıkandı bütün acılarım
Kahverengi gözlerinde vurgunları hepten yaşadım!


Zafer Direniş
...
İstanbul saat 22.00 20.temmuz.2009