Azmışsa bir kere nefis şeytanı
İnsan hayvanlaşır, adamlık sürmez
Gem vurup götürür şerre insanı
Gözleri körleşir kimseyi görmez.

Mutlu günler nerde? siler geçmişi
Çiğden zıkkımlanır almaz pişmişi
Şer yollar onundur, yok hayır işi
Kulaklar kapanır, nasihat almaz.

Geride ağlayan anamı, yâr mı?
İnsanlık ne kadar, ölçüsü var mı?
Şekil değiştirmiş, şeytan ağlar mı?
Basiret bağlanır, insanlık kalmaz.

Hiç mi yoktur senin imanın dinin?
Şu tarumar olan aile kimin?
Yavrular perişan, ne halde eşin?
Şeytana kul olmuş, şefkati bilmez.

Hiç mi yok geninde baba şefkati?
Bu nasıl bir yürek, taşlardan katı
Bir gün yardan atar şeytanın atı
Rüzgâra kapılmış, dünyayı görmez.

Ya Rabbi! Halimi sensin bilenim
Gözyaşım akıyor, yoktur silenim
Şikâyet değildir, budur dileğim
Islah eylemezsen hidayet ermez.

H.İbrahim Sakarya