İnsanız aday olmakla sınırlı
Fakat hilkatimizde beşer naifliği zamanda saklı
Akıl ve gönlümüz zahir ve batın zaviyesinde nelere yabancı

Çocuklar kalpleriyle yol alır
İnsan akıl ikliminden dem alarak idrake uzanır
Kul olmak kime kalır, inanmak kalbimizi fevkalade aydınlatır

Ne kadar gayretse niyet asli
Hürriyet olmazsa ruhum ne kadar arafa tabi
Aşk bizatihi kalp için derlenerek insan kimliğinde namütenahi

Çevirme yüzünü korkma yürü
Cihanın her yerinde dinmiyor güldürünün türü
Vicdan safiyetiyle ihsan ve ihlâs neden horlanır bilsem türlü

Hakkım olan yaşamak haksa
Bin bir türlü dert halimle barışık olarak yaşasa
Hakkı olmayan insan bir başkasını yargılamasa ve kul utansa

Nereye gidiyorum biliyorum
Ötelerin serinliğinden dem alarak ürperiyorum
Kul hakkı için neden fakirleşiyorum, kalbime hicran ekiyorum

Neden düşünerek söylemezler
Hezeyanlar içinde aziz nefeslerini tüketirler
Beşer kaldıklarından habersizler ve insanlık için alay ederler

Her şeyi bilmek mümkün mü
Biraz düşünmek için sukut etsen sana zül mü
Ruh için kalbi şükür tefekkür ikliminde özgürlüğe götürür mü

Ne dersen de bana aynayım
Lafazanlık indinde biliyorum yok senden farkım
Lakin sancılar içinde kıvranmaktayım zira sevgine ihtiyaçlıyım

Bir tebessüm için davacıyım
Muhabbet olmayınca yabancılık yıllara sâri sızım
Ey benin can yoldaşım, hoşgörün için kalbine ram olan hancıyım


Mustafa CİLASUN