Belki karmaşadır yaşamak
Hiç bir şey anlamamaktır
Senelerce
Yüzyıllarca uğraşmak boşunadır
Felsefe de bir adım öte gidememiştir
Binlerce onbinlerce yüzbinlerce adım öteye gittiğini sanırken
Hangisi gerçektir gerçekten
Bir yıkık evin avlusunda ağlamak mı
Bir havuzlu bir villada kahkaha ve kuş sütü eksik olan sofralar
Ve yüzmek pırıltılı denizlerde
Her şeyin bir görüntü olduğu mu doğru
Yıldızlar ay ve güneş
Ve dokunduğumuz varlıklar
O zaman bir akşam yemeği zamanında
Baba kızıyla yan yana oturup
Mutlu mutlu gülümserken
Bir baskın ve ölüm
Gülümseyemeyen çocuk mu hayal olan
Yoksa ölüm mü
Sokak ortasında kurulan ölüm barikatları mı
Parçalanan kafalardan fırlayan beyinler mi
Eğer her şey yoksa aslında
Ve görüntüyse
İçeri atılanlar aslında kırlarda gezintide
O zaman o savaşlarda ölenler de ölmediler
Çünkü ölüm de bir görüntü yalnızca
Ama biraz da öldürenler anlasalar
Her şeyin görüntü olduğunu
Ya da olmadığını