Çocuktum.
Yağmurlu havalarda derelerde,
boy veren göllerde çimdim.
En çok saçlarım ıslandı.
Sinüzit kaynaklıdır bu yüzden,
aşka karşı hislerim.
Giderken,
kış ortası olmasın.
İlkbahar sakın! asla.
Bir cinayet gibi işle beni,
öldür ama,
beni ıslak bırakma.

Ne yaşadıysam üstüme yapıştı ıslaklığı.
Bu yüzden unutmak zorluyor beni.
Unutamıyorum,
elimi tutan eli.
Tenime değen teni.
Toplanırken ne istersen al ama,
bir anne gibi,
Kurutmak görevindir acılarımı.
Giderken gülümse.
Ara sıra ara.
Beni ıslak bırakma.

His istemezdim böyle zamanlarda,
balığa çıkmayı, aşık olmayı.
Kızgınım yaşamın döngüsüne.
Balıklar ıslak havalarda çıkıyor su yüzüne.
(Belki saçlarını kurutmaya.)
Arması akıyor göğsümde asılı duran,
ayrılık madalyasının.
(Çok ağır bir kanama)
giderken,
biraz avut beni,
madalyamı kurula.
Beni ıslak bırakma.

Küçük bir teknenin içinde,
iskemleye oturmuş yetimhane yavrusu gibi,
ortada kalıyorum çırılçıplak.
Sabun köpüğü var fotoğrafında.
Gözümü acıtıyor baktığımda.
Razıyım çırılçıplak ve köpüklü kalmaya.
Ama,
borcundur yaramı acıtan izlerini yıkamak.
Gülücükten bir örtü sermek yalnızlığıma.
Bu yüzden ara sıra ara.
Beni ıslak bırakma.