Bir martı kadar bile olamadım
Denizin maviliğinde süzülüp
Kimsenin gönlünde taht kuramadım
Hayallerim büzüşüyor

Neden sevdim ki, çok mu lazımdı
Aşk acılarımın arasından bir bir sızdı
Suçlu sensin izin verdin, o bir hırsızdı
Çaldı beni benden, üşüyorum

Penceremin önünde ki ağaç bile
Bu kadar vefasız değildi yüreğime
Her mevsim başka güzel, bakıyor yüzüme
Gönlüm de ki çiçek soldu, ölüyorum

Bedenim sağlam, bakışlarım keskin
Yüreğim bin parça, kalbim bezgin
Çark etmiyor dişlilerin artık, beynim
Ruhum çekiliyor, ben eriyorum

Ahlara karışsın feryadım, inlesin âlem
Bende kaçışın ölüm, zannetme ki elem
Yazyüreğim, yaz bunları kalem kalem
Mürekkebim bitiyor, tükeniyorum

Köprümün bir ucu aşk, bir ucu umut
Aşkın bende ki adı artık sadece….
Söyleyecek tek kelam kaldı dört hece
Ben, ben var ya, seni; “seviyorum”

Aşkın ne olduğunu bilmeyen bir diyara,
Aşkın ne olduğunu anlatmak için gidiyorum…

f.d