Her mecliste can eğlenmez,
Edep, erkân, pir olmadan.
Muhabbetle söz söylenmez,
Hâl ve mahal bir olmadan.

Cemiyetin sağı solu,
Önü ardı tuzak dolu,
Açılmıyor huzur yolu,
Gerçek aşka yer olmadan.

Cahil ile sohbet tamu,
Cennet bile mahpus damı,
Konuştukça çıkar hamı,
Her bir sözü zer olmadan.

Kılı-kal den bize ne kâr,
Oralarda yerimiz dar,
Her bir şeyin bedeli var,
Alınmıyor ver olmadan.

Fikirsizler ezber tutar,
Haram helal demez yutar,
Hazmedemez ele satar,
Emek, gayret, ter olmadan.

Kim ararsa uyum ahenk,
Nefsi ruhla olmalı denk,
Güzellikler açsa renk renk,
Göz göremez fer olmadan.

Ben arifim diyen kişi,
Sabır ile sıkar dişi,
Zuhur etmez Hakkın işi,
Hayır ile şer olmadan.

Yaralıyım yara açmam,
Yaralıya taşlar atmam,
Kalleşlerle oyun tutmam,
Bu meydanda er olmadan.

15.03.1998.Mustafa YARALI