YAZ


defter önümde kalem elimde

masama oturdum

şiir yazmaya

ama yazamadım

ellerim tutmuyor değil taşı sıksam su damlıyor

ağzıma kadar doluyum

taşamadım bir türlü

terazinin bir gözünde ben

bir gözünde

suçummu desem

ama bilmiyorum

kendi kendime diyorumki

haydi erkeksen

YAZ


kalbim tuz ile buz

dilim üst damağıma kaynamış

olmuyor

olmuyor

olmuyor anlatamıyorum

gün çok parlak desem o kızar

ay dedeye parlak desem o

aldığım soluk çiğerlerimi acıtıyor diyemiyorum

ne yadiğimde tat var ne buz gigi yeşil kaya suyunda

kanma isteğindede değilim

yandığımdanda alınıyor mangal

zemheri üşüdüğümden

hadi bu hallerimi erkeksen diyorum bana

YAZ


öyle bir zordayımki sorma gitsin

ben bu halimi hiç bir kaba uyduramıyor

yorum getiremiyor

en kötüsü diyemiyorum

işte beni yıkanda bu ya zaten

kendimde suç arıyorum

yok (bence tabiii ki)

aynaya bakıyorum sima tüm yosun kokuyor

halden bilmeze mi çattık desem

halini anlatmaya izin yooo diyen

cebbar bir yıldırım elçisi

çarptı ve sen şusun demedi ki

nasıl edeceksen et hadi bakalım

YAZ


bir defa ben diyor tıkanıyorum

anlatamıyorum

başta kendimden iğrenti içindeyim senin sanmandan

yada benim yanlış anlatımım mı ?

dünyada bir sen kalsan leyla

ben seni leylam saymam ki asla

ben ne mecnun ne ne öyle vasıfta can

işte layemut bir saplantıda yer içer yaşar ve taşar

ama ne taştığını bilmeyen testi misali

ve cezası ağırmı ağır

o habire yola devam

yolu bilememiş hali bilememiş kendinden bii haber

elinde kalem hadi erkeksen varsa yüreğin

YAZ


Ömer Çetinkaya
congeri
07.07.2009