Gecelerime düşmanlığın nedendir
Neden güneşe mahkûmum her şafak
Oysa dizinle bütünleşmek isterdi başım
Sevda denizlerine dalıp gitmekti bütün arzum
Martı kanatlarında çığlıklar atmak
Uzanıp sakin dalgalara
Seninle mutluluğa yatmak...

Merhametsiz gürültülerle dolu kulaklarım
Yokluğun acımış dikenler doldurdu avuçlarıma
Sebepsiz ayrılıklar doğuruyor yarınlar
Çığlık çığlığa çığlıklar
Yakamozlar fersiz, karanlık kusuyor geceye
Bulutlar şekilsiz
Bildiğin gibi
Ben yine sensiz…

Biliyorum sorsam da söylemezsin
Hangi uzun tiradın son cümlesi
Hangi sahnenin kapanışına saklanmış veda
Sessizliğin gardiyanım
Deli gömleği giyinmeye müptela gönlüm
Sensizlik! Arzularıma verdiğin ceza bu mu?
Söyle, Allah aşkına söyle
Gözkapaklarıma neden yasakladın uykuyu?

Hayallerimize bıraksak katı gerçeği
Şimşekler sussa hasretinden yanan
Umut denizlerine açılsak arada bir
Kimsesizliklerle geceyi yormasak
Şekiller hediye etsek bulutlara
Gülümsemeyi tanıtsak şafaklarda güllere
Ağlatmasak
İnat etme, gel
Gel de en güzel şarkıları öğretelim bülbüllere.