Gün yüzü görmemiş yüzümü güldüren sendin
Gönlümün baharlarını açan ve yeşerten yine sendin
Canıma neşe katan hayatımı değiştiren hep sendin
Bana aşkı tattıran sevgiyi öğreten yalnızca sendin

Seninle mutluydum içimdeki huzuru sana borçluydum
Seninle çoşkuluydum özlediğim sözleri senden duymuştum
Seninle umutluydum dünyamı aydınlatmış karanlığı unutmuştum
Seninle başkaydım yeniden doğmuş cennetimi bulmuştum

Seni geç buldum çabuk kaybettim
Sana canım dedim acele ettim
Son sözünle sonunda bende bittim
Seni sevdim gideceğini hiç beklemedim

Sana aldanıp gönlümü vermiştim
Sözlerine kanıp aklımı kaybetmiştim
Kalbine inanıp canımdan geçmiştim
Güzelliğine bakıp seni sevmiştim

Meğer seni severek kendime ihanet etmişim
Sana değil kendime yalanlar söylemişim
Ben yalnızca bilmeden kendimi kahretmişim
Anladım ki seni severek hata etmişim...