Biz dün neydik bu gün ne olduk,
Sevdalara uzanan görünen yolduk,
Sevdalarımızla yaşamdan umutluyduk,
Yaşadıklarımızla artık yol olduk..

İçtenlikle sevildik ve de sevdik,
Sevgilerimize yenilerini ekledik,
Son olmamasını için hep diledik,
Yalan olan sevgileri hep yaşadık..

Yaşamda ulaşılmaz bir uzun yolduk,
Çileler içinde yoğruldukça yoğrulduk,
Kendimiz adına yeni yollar koyduk,
Ayrılıkları hiç ağzımıza almıyorduk,..

Kitap gibi bir hayat yaşamaktaydık,
Hayat içinde karalama defteri olduk,
İşi bitince de yırtılıp atılıp yok olduk,
İşte bu hayatı kendimiz yaşıyorduk..

Belki birbirimize bir yabancıydık,
Biz birbirimizi hiç anlayamadık,
Biraz olsa da güzel anlar yaşadık,
Elden bir şey gelmiyor artık yok olduk…

Artık bir şey söylemeye hakkımız yok,
Zaten bizi bizden başka anlayanda yok,
Sevdalardan yana da hiç şansım yok,
O da gitti artık hayatımda kimseler yok..

Yaşama hevesine ekleyecek bir şey yok,
Sevgilerden yana hep gönlüm apaçık,
Gönül umutsuz sevgilere kapalı artık,
Nice sevgileri birlikte yaşamalıydık…