Sesleniş...

Sürüp giden ömre inat,
Bir günüm daha bitmek üzere,
Batıyor güneşim karşındaki tepeden,
Kızıl olmuş ortalık,
Gece çekmiş akşamı,
Sanki mıknatıs,
Dolunay tam tepemde,
Durmuyor ki zaman,
Saat ilerliyor,
Dönüyor yelkovanım durmadan,
Hızlı hızlı koşarcasına,
Kapanıyor sahifelerim,
Açılmamak üzere,
Teker teker.

Kurumuş yapraklarım kopuyor dalından,
Hafifçe esen rüzgâra direnmeden,
Mevsim sonbahar,
Hüzün ayım Eylül hoş geldin.
Merhaba,
Geceler uzun ve soğuk,
Kar düşüyor bağrıma titriyorum,
Mehtabın perdesi yarı açık,
Bakıyor kenarından,
Ürkek mi ürkek,
Buradayım kara bulutlarım,
İşte her zaman ki yerim,
Çakıl taşlarıyla oynadığım,
Nehir kenarı.

Yamaçları süsleyen,
Kızılçam ağaçları şemsiyem,
Bulutlarım yağmur olup akmayın üzerime,
Taşmasın nehrim ve ıslanmasın temin,
Karanlığa bürünmesin dolunayım,
Açılsın perdesi mehtabın,
Gecem şenlenip aydınlansın,
Işık saçsın saman yolum,
Gönlüm yüreğimi selamsın,
Aşka gelsin benliğim,
Ve bıraksın kendini,
Sesleniş ırmağına,
Kulaç atsın uzaklara,
Çağlayanı derindir nehrimin,
Suları sakin,
Hicran hicran akar durur içime,
Kırıp incitmeden,
Usanmadan bıkmadan.

Esip durma deli rüzgâr,
Dert ve keder doluyum,
Ne fırtına ol ne yağmur,
Sapmasın nehrim yatağından,
Taşırma sularımı yerinden,
Boşalmasın göz pınarlarım,
Uçurma yıkık çıkık çatımı,
Evimin tepesinden,
Gidin artık bulutlarım,
Poyraz olup üşütmeyin,
Saklanmış bak mehtap,
Fırtınadan yağmurdan,
Tükeniyor gecem,
Gün ağarıyor yakın sabah,
Kırılma umutlarım,
Gece yine olacak.

Ağla ümidim ağla,
Biri gelir diğeri gider,
Gelen gündüz ve gece,
Gidense BEN…

Osman Ünal - tirebolulu