Dinle birtanem!!..
Sana anlaticaklarim var yuregimden..
Yillardir asil bekledigim sendin biliyormuydun?
ama soyliyemedim..
Umitsiz bir aska kapilacagimdan korktum..
Seni tamamen kaybetmekten korktum..
Yillardir bosa nefes tuketmisim..
Kendi kendimi kandirmaya calistim hep..
Ama icimde bir umit isigi vardi..Yinede korktum..
’Neden’ diye sorma, bende bilmiyorum..
Hep kendimle savastim, artik bu anlamsiz oyun bitsin diye..
’Kendini kandirmayi birak artik!!

onu yillardir gormemis olsanda hala onu bekliyorsun’ diye haykiramadim..
Bunu kimseler bilmedi, sen bile bu sevdadan habersizdin!!

Umitsiz bir askti, umitsiz bir bekleyisti belkide..
Yilmadim, yinede bekledim...

Bu sevdanin adi olmasada..

Bir gun senden haber alirimda ’olur ya’ belki sende seversin diye..
Oysa gecen yaz kendime bile anlatamadigim sevdama kavusacagim diye
sevinc cigliklari atiyordum..

Seni goremeyince nasil yikildim, bir bilsen..
Sevdigim adamin gonlune bile girememistim henuz..
Sen bile bu gizli sevdadan habersizdin!!
Seni gorseydim o yaz, nasil bakcaktimki sana?
Nasil kaybolucaktimki o guzel gozlerinde?
Benim baktigim gozle bakarmiydin sende?
Sende severmiydin? Sevdigini soyliyebilirmiydin?

Ah vurulasi yuregim..Yuregimden yuregine bu seslenisim..
Seni bekledigim gibi sende bekledinmi hic?
Bir de benim yuregimle baktinmi hic yuregine?
Benim gibi sende beni dusundunmu hic?
Yoksa tamamen unuttunmu benim varligimi?
Aklinin bir kosesinde varmiydim?
Gonlune girebildimmi yillar onceden?..beni gormemis olsanda..
Neydi beni sana ceken, neydi benim bu yuregimi yakip kavuran..
Neydi benim bu gonlume umulmaz yaralar acan..
Adini bir turlu koyamadigimiz su ’ASK’ kavrami mi?..
Yillardir anlatmak isteyipte anlatamadigim ’SEN’mi?..
Yasamak isteyipte yasayamadigim umitlerimmi?..