Ben yaşayan garip dünyalıyım,
Hayatımı yaşamaya çalışıyorum,
Bilmiyorum ben nasıl biriyim,
Kendi halinde yaşayıp giderim..

Garibim şu yalan olan dünyada,
Artık hiç güvenmiyorum hayata,
Geçiyor günlerim ah ile vahlarla,
Sanki hiç yaşamıyorum hayatta..

Garibim sanki bir boşluktayım,
Anlatılamaz bir bunalımdayım,
Dünyada sanki yaşamıyorum,
Kendini kaybetmiş bir viraneyim..

Garibin biriyim yalnızlıklardayım,
Kime ne diyeyim kendi halimdeyim,
Ben bu fani dünyada niye yaşarım,
Dünyada yaşayamayan bir ölüyüm..

Garibim bir an için bunalımlardayım,
Ben nasıl halimi kimlere anlatabilirim,
Sanki çıkılması güç olan sokaklardayım,
Kendi kendine yalnızları yaşamaktayım..

Garip dünyada için, için ağlamaktayım,
Hiç durmadan feryat, ahlar vahlardayım,
Sanki kendi içime mahkûm olmuş biriyim,
Kendi halimi ancak kendim anlamaktayım..

Garibanım ağlar inler kendimi dinlerim,
Sevgi için hep çekinmeden vermekteyim,
Acep ben neden çıkılmaz hallerdeyim,
Yalan dünyada yok olup gitmekteyim,

Garibanım, yalnızım bir nevi boşluktayım,
Yokluklarla boş günlerin yolcusuyum,
Ben yaşamdan hiçbir şey anlamıyorum,
Kendimde bilmiyorum ben ne haldeyim..

Garibanım herkese sevgiler beslerim,
Kendime hep sorarım benim sevdiklerim,
Ağladıkça için, için yandıkça yanarım,
Beni kimse anlayamaz, yalnız ben anlarım..