SUSMAK

Tuttuğum avuçlarından akarsın içime
Bir türlü anlayamadığım tatlı sıcaklık
Gözlerinin ta derinlerine bakmak
Zamanı durdurmak, dünyayı unutmak
Ve gerçekleşse
Kıyamete kadar sürse dediğim o susmak...

Bir meltem tutup saçlarını yüzüme uzatsa
Ürperse içim tatlı tatlı
Bir gülü değil, işte budur koklamak
Avucunun içlerini tadarken bir çift dudak
Ve saatlerce
Sevdanı yudumlarken susmak…

Başımı dizine koysam bir sahilde
Gözlerim en ücra yerlerinde dolaşsa semanın
Ne güzeldir kim bilir mavilere böyle bulaşmak
Dalgaları dondurup araya bir çizgi koymak
Ve uzaklığında
Sonsuza kadar seninle yürürken susmak...

Bir odaya kapasam kendimi yüreğinde
Ayak sesi duyulmasa ne giden ne gelen
Ah o kan kırmızı sıcak sevdalara bulanmak
Bir ömrü nefeslerinle yudumlamak
Gözlerinde uyurken sessiz
Mutluluğu hapsedip gönlüme, susmak...

Aç bağrını ey bahtım aşk dolu rüzgârlara
Gezsin damarlarında lavlar
Haykır, de ki: “İşte budur yaşamak! ”
Elinden tutup sevgilinin, ince bir yağmurda ıslanmak
Ve mutluluğu mutluluktan ağlatıp
Tebessümlerle susmak…

Turgut Uzdu




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.